Sandały i pierścień

Ten zbiór to manifestacja miłości – do świata takim, jakim jest, do Boga, do innych. Przeciwstawiona jest jej jednak dość dramatyczna diagnoza. Żyjemy, zdaje się mówić poeta, nie w czasie końca, lecz w czasie śmierci historii, w epoce rozpadu wspólnoty i jednoczącego ją systemu wartości. Zanika horyzont transcendencji wszystko zagłusza chaotyczny szum doraźności. (…) Tym większą wartość mają dlań chwile medytacyjnego skupienia, w których próbuje pochwycić sens własnej egzystencji.
 
Leszek Szaruga, Świat poetycki, „Zeszyty Literackie” 2016 nr 1, s. 237-238.