Nasze czasy
Nie mogę ścierpieć tych naszych czasów,
tych otwartych drzwi wolności, aż do zatraty.
Nie potrafię śpiewać w chórze tańczących
na ulicach w rytm życia bez reguł i norm.
Nie zdołam powiedzieć, że akceptuję wszystko,
co ma służyć ludzkości i demokracji.
Uciekam więc tam, gdzie będę czytał stare książki,
zasypiał z modlitwą w sercu, zdany na łaskę ziemi
i chłód przejrzystego morza. Śmierć będzie
mi sprzyjać, bez względu na pory roku.
Więcej wierszy na stronie: Nasze czasy i inne wiersze